monotypic
a. (உயி) ஒரே கிளை வகையினைக் கொண்டுள்ள, (வேதி) உயிரகம் அல்லது அதற்கு ஈடான கூற்றில் ஓரணுவினைக் கொண்ட.
Mon"o*type, Mon`o*typ"ic, a. Etym: [Mono- + -type: cf. F. monotype.] (Biol.) Defn: Having but one type; containing but one representative; as, a monotypic genus, which contains but one species.