monotone

n. தொனி ஏற்றத் தாழ்வற்ற ஓசை, குரலெடுப்பில் மாறுதலற்ற பேச்சு, ஏற்றத்தாழ்வற்ற எழுத்துநடை, (பெடயர குரலெடுப்பில் மாறுதலற்ற, (வினை) குரலெடுப்பில் மாறுதலில்லாமற் பேசு, தொனி ஏற்றத்தாழ்வின்றிப் பாடு, வேறுபடா ஓசையுடன் ஒப்பி.

---

Mon"o*tone, n. Etym: [See Monotonous, Monotony.] 1. (Mus.) Defn: A single unvaried tone or sound. 2. (Rhet.) Defn: The utterance of successive syllables, words, or sentences, on one unvaried key or line of pitch.

---