misfeasance
n. (சட்) நெறிடிதிறம்பல், சட்டப்படியான அதிகாரத்தைத் தவறாகப் பயன்படுத்துதல்.
Mis*fea"sance, n. Etym: [OF. pref. mes- wrong (L. minus less) + faisance doing, fr. faire to do, L. facere. Cf. Malfeasance.] (Law) Defn: A trespass; a wrong done; the improper doing of an act which a person might lawfully do. Bouvier. Wharton.