mediate
a. இடைப்பட்ட, இடையீடான, பிறிதூழி இடையீடுடைய, இடையீடுமூலஞ் செயலாற்றுகிற, டடைப்பட் கருவியோடு தொடர்பு கொண்ட, இடையீடான சாதனத்தை உள்ளடக்கிய, (வினை) இடைநின்றிணை, நடுவராயிருந்து இணக்குவி, தொடர்பு படுத்து, இடையீட்டாளராகச் செயலாற்று, நடுவராயிரு, இடைநின்று பரிந்துரை, இடைநிலையிடம் பெறு,. வாயில் மூலஞ் செயலாற்று, வாயிலாயிருந்து காரிய மாற்றுவி,. ஊடாயிருந்து விளைவி.
Me"di*ate, a. Etym: [L. mediatus, p. p. of mediare, v. t., to halve, v. i., to be in the middle. See Mid, and cf. Moiety.] 1. Being between the two extremes; middle; interposed; intervening; intermediate. Prior. 2. Acting by means, or by an intervening cause or instrument; not direct or immediate; acting or suffering through an intervening agent or condition. 3. Gained or effected by a medium or condition. Bacon. An act of mediate knowledge is complex. Sir W. Hamilton. Me"di*ate, v. i. [imp. & p. p. Mediated; p. pr. & vb. n. Mediating.] Etym: [LL. mediatus, p. p. of mediare to mediate. See Mediate, a.] 1. To be in the middle, or between two; to intervene. [R.] 2. To interpose between parties, as the equal friend of each, esp. for the purpose of effecting a reconciliation or agreement; as, to mediate between nations. Me"di*ate, v. t. 1. To effect by mediation or interposition; to bring about as a mediator, instrument, or means; as, to mediate a peace. 2. To divide into two equal parts. [R.] Holder.