manciple
n. பள்ளி-கல்லுரி, நிறுவனங்களில் உணவுப் பொருள்கள் வாங்கும் பொறுப்புடைய பணியாளர்.
Man"ci*ple, n. Etym: [From OF. mancipe slave, servant (with l inserted, as in participle), fr. L. mancipium. See Mancipate.] Defn: A steward; a purveyor, particularly of a college or Inn of Court. Chaucer.