luff
n. பாய்மரத்திற்கு அடுத்துள்ள பாய்ப்பகுதி, அகலமிக்க கப்பல் முன்புறப்பகுதி, (வினை.) கப்பல் தலைப்பை அல்லது முகப்பைக் காற்றுத் திசைக்கு அருகில் திருப்பு, கப்பல் முகப்பு காற்றுத்திசைக்கு அரகாகும்படி பயின்கட்டையைத்த திருப்பு, படகுபந்தயத்தில் படகை எதிரியது படகின் காற்றுப்புறமாகச் செலுத்து.
Luff, n. Etym: [OE. lof, prob. a sort of timber by which the course of a ship was directed, perh. a sort of paddle; cf. D. loef luff, loeven to luff. The word is perh. akin to E. glove. Cf. Aloof.] (Naut.) (a) The side of a ship toward the wind. (b) The act of sailing a ship close to the wind. (c) The roundest part of a ship's bow. (d) The forward or weather leech of a sail, especially of the jib, spanker, and other fore-and-aft sails. Luff tackle, a purchase composed of a double and single block and fall, used for various purposes. Totten. -- Luff upon luff, a luff tackle attached to the fall of another luff tackle. R. H. Dana, Jr. Luff, v. i. [imp. & p. p. Luffed; p. pr. & vb. n. Luffing.] (Naut.) Defn: To turn the head of a vessel toward the wind; to sail nearer the wind; to turn the tiller so as to make the vessel sail nearer the wind. To luff round, or To luff alee, to make the extreme of this movement, for the purpose of throwing the ship's head into the wind.