lozenge
n. சாய்சதுர உரு, வைரவடிவம், எதிர்ச்சம கோணத்தீர்க்க சதுரம், மரபுரிமைச்சின்னத்தில் முதுகன்னி அல்லது கைம்பெண் நிலைக்குரிய சாய்சதுரவடிவக் கேடயம், சர்க்கரை கலந்த எளிதில் கரையுமியல்புடையமருந்து, நலமார்ந்த இன்பண்ட வகை, பலகணிச்சட்டத்தில் சாய்சதுரக் கண்ணாடித்தகடு.
Loz"enge, n. Etym: [F. lozange, losange; perh. the same as OF. losengef flattery, praise, the heraldic sense being the oldest (cf. E. hatchment, blazon). Cf. Losenger, Laudable.] 1. (Her.) (a) A diamond-shaped figure usually with the upper and lower angles slightly acute, borne upon a shield or escutcheon. Cf. Fusil. (b) A form of the escutcheon used by women instead of the shield which is used by men. 2. A figure with four equal sides, having two acute and two obtuse angles; a rhomb. 3. Anything in the form of lozenge. 4. A small cake of sugar and starch, flavored, and often medicated. -- originally in the form of a lozenge. Lozenge coach, the coach of a dowager, having her coat of arms painted on a lozenge. [Obs.] Walpole. -- Lozenge-molding (Arch.), a kind of molding, used in Norman architecture, characterized by lozenge-shaped ornaments.