loiter
v. சோம்பித்திரி, வறிதே காலந்தாழ்த்து, இடையிடையே தங்கித் திரி, அலைந்து திரிந்து பொழுது போக்கு, சுற்றித்திரி, பின்தங்கு.
Loi"ter, v. i. [imp. & p. p. Loitered; p. pr. & vb. n. Loitering.] Etym: [D. leuteren to delay, loiter; cf; Prov. G. lottern to be louse, lotter louse, slack, unsettled, vagrant, OHG. lotar.] 1. To be slow in moving; to delay; to linger; to be dilatory; to spend time idly; to saunter; to lag behind. Sir John, you loiter here too long. Shak. If we have loitered, let us quicken our pace. Rogers. 2. To wander as an idle vagrant. [Obs.] Spenser. Syn. -- To linger; delay; lag; saunter; tarry.