ligature
n. கட்டுமானம், பிணைப்பு, குருதி வடிவதைத் தடுப்பதற்கோ வீக்கம் தணிப்பதற்கோ உரிய கட்டு, தளை, கட்டுவதற்குரிய பொருள், அறுவையில் குருதிநாளக்கட்டு, முடிச்சு, அச்சில் எழுத்துக்களின் இணைப்புரு.
Lig"a*ture, n. Etym: [L. ligatura, fr. ligare, ligatum, to bind: cf. f. ligature. Cf. Ally, League, Legatura, Liable, Legament.] 1. The act of binding. 2. Anything that binds; a band or bandage. 3. (Surg.) (a) A thread or string for tying the blood vessels, particularly the arteries, to prevent hemorrhage. (b) A thread or wire used to remove tumors, etc. 4. The state of being bound or stiffened; stiffness; as, the ligature of a joint. 5. Impotence caused by magic or charms. [Obs.] 6. (Mus.) Defn: A curve or line connecting notes; a slur. 7. (Print.) Defn: A double character, or a type consisting of two or more letters or characters united, as æ, fi, ffl. Lig"a*ture, v. t. (Surg.) Defn: To ligate; to tie.