leonine
-1 a. அரிமா போன்ற, சிங்கத்துக்குரிய, சிங்கங்கள் சார்ந்த.-2 n. அடியிடை இயை பெதுகையுடைய இடைக்கால லத்தீன் அறுசீரடிப் பாவகை, (பெ.) 'லியோ' என்ற பெயருடைய போப்பாண்டவர்க்குரிய, 'லியோ' என்பவரால் புனைந்துரு வாக்கப்பட்ட, நான்காம் லியோ என்ற போப்பாண்டவரால் அரண் செய்யப்பட்ட ரோம் நகரப் பகுதி, அடியிடை இயைபெதுகை யினையுடைய இடைக
Le"o*nine, a. Etym: [L. leoninus, fr. leo, leonis, lion: cf. F. léonin. See Lion.] Defn: Pertaining to, or characteristic of, the lion; as, a leonine look; leonine repacity. -- Le"o*nine*ly, adv. Leonine verse, a kind of verse, in which the end of the line rhymes with the middle; -- so named from Leo, or Leoninus, a Benedictine and canon of Paris in the twelfth century, who wrote largely in this measure, though he was not the inventor. The following line is an example: Gloria factorum temere conceditur horum. Le"o*nine, a. Etym: [L. leoninus, fr. leo, leonis, lion: cf. F. léonin. See Lion.] Defn: Pertaining to, or characteristic of, the lion; as, a leonine look; leonine repacity. -- Le"o*nine*ly, adv. Leonine verse, a kind of verse, in which the end of the line rhymes with the middle; -- so named from Leo, or Leoninus, a Benedictine and canon of Paris in the twelfth century, who wrote largely in this measure, though he was not the inventor. The following line is an example: Gloria factorum temere conceditur horum.