legislative
n. சட்டமியற்றும் உரிமை ஆற்றல், சட்டம் இயற்றுங் குழுமம், (பெ.) சட்டமியற்றுகிற, சட்டங்களியியற்றும் உரிமை ஆற்றலுடைய, சட்டங்களியற்றுதல் சார்ந்த.
Leg"is*la*tive, a. Etym: [Cf. F. législatij.] 1. Making, or having the power to make, a law or laws; lawmaking; -- distinguished from executive; as, a legislative act; a legislative body. The supreme legislative power of England was lodged in the king and great council, or what was afterwards called the Parliament. Hume. 2. Of or pertaining to the making of laws; suitable to legislation; as, the transaction of legislative business; the legislative style.