lapse

n. வீழ்வு, பிறழ்வு, சோர்வு, குறைபாடு, தவறு, ஒராவழு, சிறு விடுபாடு, செய்யாப்பிழை, தவறவிட்டநிலை, வழங்காக்கெடு, நாச்சோர்வு, சொல்லிழுக்கு, எழுத்தாண்மைப் பிழைபாடு, ஒழுங்குத்தவறு, கவன்ககேட்டால் வரும் சிறு நெறிபிறழ்வு, நினைவிழப்பு, உணர்வுக்கேடு, இடைமறதி, படிவிழ்வு, படியிறக்கம், முன்னிலையடைவு, முன்னிலைவீழ்வு, நீர்மத்தின் மெல்லிய புடைபெயர்ச்சிப் போக்கு, காலக்கழிவு, காலக்கடப்பு, கால இடையீடு, தவணைக்கடப்பு, தவணைக்கடப்பால் வரும் உரிமைக்கேடு, சமயப்பிறழ்வு, புறச்சமயச் சார்வு, உயர்விட வெப்பநிலைத் தாழ்ச்சி, (வினை) வீழ்வுறு, சோர்வுபடு, பிறழ்வுறு, மெல்ல ஒழுகிச்செல், கழிவுறு, தணிவுறு, கடந்துசெல், மறைவுறு, தவணைகடந்து படு, தவணைகடந்த செல்லு படியற்றதாகு, முன்னிலைக்குப் பின்டைவுறு, உடைமை வகையில் முன்னுரிமையாளருக்கே மீட்டுச் சென்று விடு, ஏலாமையால் விழும்படி விடு, முயற்சி பற்றாமையாற் சோரவிடு, காக்கத்தவறு, பேணாதிழுக்குறு, தவறவிடு.

Synonyms

Antonyms

Lapse, n. Etym: [L. lapsus, fr. labi, p. p. lapsus, to slide, to fall: cf. F. laps. See Sleep.] 1. A gliding, slipping, or gradual falling; an unobserved or imperceptible progress or passing away,; -- restricted usually to immaterial things, or to figurative uses. The lapse to indolence is soft and imperceptible. Rambler. Bacon was content to wait the lapse of long centuries for his expected revenue of fame. I. Taylor. 2. A slip; an error; a fault; a failing in duty; a slight deviation from truth or rectitude. To guard against those lapses and failings to which our infirmities daily expose us. Rogers. 3. (Law) Defn: The termination of a right or privilege through neglect to exercise it within the limited time, or through failure of some contingency; hence, the devolution of a right or privilege. 4. (Theol.) Defn: A fall or apostasy. Lapse, v. i. [imp. & p. p. Lapsed; p. pr. & vb. n. Lapsing.] 1. To pass slowly and smoothly downward, backward, or away; to slip downward, backward, or away; to glide; -- mostly restricted to figurative uses. A tendency to lapse into the barbarity of those northern nations from whom we are descended. Swift. Homer, in his characters of Vulcan and Thersites, has lapsed into the burlesque character. Addison. 2. To slide or slip in moral conduct; to fail in duty; to fall from virtue; to deviate from rectitude; to commit a fault by inadvertence or mistake. To lapse in fullness Is sorer than to lie for need. Shak. 3. (Law) (a) To fall or pass from one proprietor to another, or from the original destination, by the omission, negligence, or failure of some one, as a patron, a legatee, etc. (b) To become ineffectual or void; to fall. If the archbishop shall not fill it up within six months ensuing, it lapses to the king. Ayliffe. Lapse, v. t. 1. To let slip; to permit to devolve on another; to allow to pass. An appeal may be deserted by the appellant's lapsing the term of law. Ayliffe. 2. To surprise in a fault or error; hence, to surprise or catch, as an offender. [Obs.] For which, if be lapsed in this place, I shall pay dear. Shak.