landau
n. மடிப்பு முகட்டுவண்டி, முகட்டை முன்புறமோ பின்புறமோ மூடித்திறக்கவல்ல நான்கு சக்கரவண்டி.
Lan"dau, n. Etym: [From the town Ladau in Germany; cf. F. landau. See Land, Island.] Defn: A four-wheeled covered vehicle, the top of which is divided into two sections which can be let down, or thrown back, in such a manner as to make an open carriage. [Written also landaw.]