laity
n. சமயச்சார்பற்ற பொதுநிலைமக்கள், பணித்துறை சாராத பொதுநிலையினர், தனித்துறை சாராத பொதுத் திறத்தினர், தனித்துறை சாராப் பொது மைநிலை.
La"i*ty, n. Etym: [See Lay, a.] 1. The people, as distinguished from the clergy; the body of the people not in orders. A rising up of the laity against the sacerdotal caste. Macaulay. 2. The state of a layman. [Obs.] Ayliffe. 3. Those who are not of a certain profession, as law or medicine, in distinction from those belonging to it.