kink
n. குணக்கல், கோட்டம், கம்பி-சங்கிலி அல்லது கயிற்றில் விழும் இடைமுறுக்கு, மனக்கோட்டம், மனக்கவிவு, கொக்கி, கொளுவி, (வினை) முறுக்குவிழு, குளக்கலுறு, முறுக்கிக்கொள், கயிற்றில் முளுக்கு விழச்செய்.
Kink, n. Etym: [D. kink a bend or turn, or Sw. kink.] 1. A twist or loop in a rope or thread, caused by a spontaneous doubling or winding upon itself; a close loop or curl; a doubling in a cord. 2. An unreasonable notion; a crotchet; a whim; a caprice. [Colloq.] Cozzens. Kink, v. i. [imp. & p. p. Kinked; p. pr. & vb. n. Kinking.] Defn: To wind into a kink; to knot or twist spontaneously upon itself, as a rope or thread. Kink, n. Etym: [Cf. Chincough, Kink-haust.] Defn: A fit of coughing; also, a convulsive fit of laughter. [Scot.]