kilt
n. ஸ்காத்லாந்து மேட்டு நிலவாணர் அணியும் முட்டளவேயான குறும்பாவாடை, (வினை.) பாவாடையை மேலிழுத்துச் செருகு, ஆடைக்கொசுவம் சுருக்கு.
Kilt (, Defn: p. p. from Kill. [Obs.] Spenser. Kilt, n. Etym: [OGael. cealt clothes, or rather perh. fr. Dan. kilte op to truss, tie up, tuck up.] Defn: A kind of short petticoat, reaching from the waist to the knees, worn in the Highlands of Scotland by men, and in the Lowlands by young boys; a filibeg. [Written also kelt.] Kilt, v. t. [imp. & p. p. Kilted; p. pr. & vb. n. Kilting.] Defn: To tuck up; to truss up, as the clothes. [Scot.] Sir W. Scott.