justiciable
n. மற்றொருவருடைய விசாரணை அதிகாரத்துக்கு உட்பட்டவர், (பெ.) நீதிமன்ற விசாரணைக்குட்பட்ட.
Jus*ti"ci*a*ble, a. Etym: [Cf. LL. justitiabilis, F. justiciable.] Defn: Proper to be examined in a court of justice. Bailey.
n. மற்றொருவருடைய விசாரணை அதிகாரத்துக்கு உட்பட்டவர், (பெ.) நீதிமன்ற விசாரணைக்குட்பட்ட.
Jus*ti"ci*a*ble, a. Etym: [Cf. LL. justitiabilis, F. justiciable.] Defn: Proper to be examined in a court of justice. Bailey.