jugulate
v. கொல், கழுத்தை நெரித்துக் கொலைசெய், ஆற்றல் மிக்க மருந்தால் நோய்க் காலத்தைக் கட்டுப்படுத்து.
Ju"gu*late, v. t. [imp. & p. p. Jugulated; p. pr. & vb. n. Jugulating.] Etym: [L. jugulatus, p. p. of jugulare, fr. jugulatum. See Jugular.] Defn: To cut the throat of. [R.] Jacob Bigelow.