jockey

n. குதிரைப் பந்தயங்கஷீல் குதிரையேஜீச் செல்லும் பணியாள், குதிரை வணிகர், தொஸீல்துறையில் மட்டுமீஜீத் தன்னல ஆதாயந் தேடுபவர், (வினை.) நெருக்கித்தள்ஷீ முன்னேறு, மறைசூழ்ச்சி முறைகளால் வெற்ஜீபெறு, தந்திரத்தால் வெல்லு, ஏமாற்று.

---

Jock"ey, n.; pl. Jockeys. Etym: [Dim. of Jack, Scot. Jock; orig., a boy who rides horses. See 2d Jack.] 1. A professional rider of horses in races. Addison. 2. A dealer in horses; a horse trader. Macaulay. 3. A cheat; one given to sharp practice in trade. Jock"ey, v. t. [imp. & p. p. Jockeyed; p. pr. & vb. n. Jockeying.] 1. " To jostle by riding against one." Johnson. 2. To play the jockey toward; to cheat; to trick; to impose upon in trade; as, to jockey a customer. Jock"ey, v. i. Defn: To play or act the jockey; to cheat.

---