jabber

n. பிதற்றல், உளறல், (வினை.) பிதற்று, உளறு, எடுப்புக் குரலிற் பேசு, பொருள் தெஷீவின்ஜீச் சொற்களை உச்சரி, குரங்கு போலப் பற்களை நெறநெறவெனக் கடி.

Synonyms

prate mumble [see gabble]

Jab"ber, v. i. [imp. & p. p. Jabbered; p. pr. & vb. n. Jabbering.] Etym: [Cf. Gibber, Gabble.] Defn: To talk rapidly, indistinctly, or unintelligibly; to utter gibberish or nonsense; to chatter. Swift. Jab"ber, v. t. Defn: To utter rapidly or indistinctly; to gabble; as, to jabber French. Addison. Jab"ber, n. Defn: Rapid or incoherent talk, with indistinct utterance; gibberish. Swift. Jab"ber, n. Defn: One who jabbers.

jabber - Similar Words

jabberer jobber jibber gabber dabber abbe swabber stabber slabber rabbler