intransigent

n. அரசியலில் வளைந்து கொடாதவர், கொள்கை விட்டுக்கொடுக்காதவர், (பெயரடை) இணங்கிப்போகாத, ஒத்துவராத, விட்டுக்கொடுக்காத.

In*trans"i*gent, a. Etym: [F. intransigeant (cf. Sp. intransigente); pref. in- not + L. transigere to come to an agreement; trans across + agere to lead, act.] Defn: Refusing compromise; uncompromising; irreconcilable. Lond. Sat. Rev.

intransigent - Similar Words

intransient intransigentes intransigency intransigence transient interagent intranscalent transilient in-transitu intrigant