interposition
n. குறுக்கிடுதல், குறுக்கீடு, தலையீடு, இடையீடு, குறக்கிட்டுப்பேசுதல், குறுக்கிடுகிற பொருள்.
In`ter*po*si"tion, n. Etym: [L. interpositio a putting between, insertion, fr. interponere, interpositum: cf. F. interposition. See Interpone, Position.] 1. The act of interposing, or the state of being interposed; a being, placing, or coming between; mediation. 2. The thing interposed.