interlocutor
n. உரையாடலிற் பங்குகொண்டு பேசுபவர், நீகிரோ இசைக்குழுவின் மேரலாளர், (சட்) தற்காலிக முன்னுத்தரவு.
In`ter*loc"u*tor, n. Etym: [Cf. F. interlocuteur.] 1. One who takes part in dialogue or conversation; a talker, interpreter, or questioner. Jer. Taylor. 2. (Law) Defn: An interlocutory judgment or sentence.