intercurrent
a. செய்திவகையில் இடைநிகழ்வான, கால வகையில் இடைப்பட்ட, நோய்வகையில் உடனிகழ்வான, விட்டுவிட்டு நேர்கிற.
In`ter*cur"rent, a. Etym: [L. intercurrens, p. pr. of intercurrere: cf. F. intercurrent. See Intercur.] 1. Running between or among; intervening. Boyle. Bp. Fell. 2. (Med.) (a) Not belonging to any particular season. (b) Said of diseases occurring in the course of another disease. Dunglison. In`ter*cur"rent, n. Defn: Something intervening. Holland.