incus
n. சுத்தி எலும்பிலிருந்து ஒலியலை அதிர்வுகளை வாங்கும் காதெலும்பு.
In"cus, n. Etym: [L., anvil.] 1. An anvil. 2. (Anat.) Defn: One of the small bones in the tympanum of the ear; the anvil bone. See Ear. 3. (Zoöl.) Defn: The central portion of the armature of the pharynx in the Rotifera.