incisive
a. வெட்டுகிற, துளைத்துச் செல்லுகிற், ஆழமான வெட்டுக் காயம் உண்டுபண்ணுகிற, கடுந்தாக்குதலான, கடும் வசையான, அறிவுக் கூர்மையான.
In*ci"sive, a. Etym: [Cf. F. incisif.] 1. Having the quality of incising, cutting, or penetrating, as with a sharp instrument; cutting; hence, sharp; acute; sarcastic; biting. "An incisive, high voice." G. Eliot. And her incisive smile accrediting That treason of false witness in my blush. Mrs. Browning. 2. (Anat.) Defn: Of or pertaining to the incisors; incisor; as, the incisive bones, the premaxillaries.