incendiary

n. தீக்கொளுத்தி நெருப்பிட்டழிப்பவர், கலகக் காரர், எரியூட்டுக் குண்டு, (பெயரடை) தீ மூட்டுகிற, கலகஞ்செய்கிற, கலகத்தைகத் தூண்டிவிடுகிற, உணாச்சிகளைக் கிளறுகிற, சினமூட்டுகிற.

Synonyms

Antonyms

In*cen"di*a*ry, n.; pl. Incendiaries. Etym: [L. incendiarius: cf. F. incendiaire. See Incense to inflame.] 1. Any person who maliciously sets fire to a building or other valuable or other valuable property. 2. A person who excites or inflames factions, and promotes quarrels or sedition; an agitator; an exciter. Several cities . . . drove them out as incendiaries. Bentley. In*cen"di*a*ry, a. Etym: [L. incendiarius, fr. incendium a fire, conflagration: cf. F. incendiaire. See Incense to inflame.] 1. Of or pertaining to incendiarism, or the malicious burning of valuable property; as, incendiary material; as incendiary crime. 2. Tending to excite or inflame factions, sedition, or quarrel; inflammatory; seditious. Paley. Incendiary shell, a bombshell. See Carcass, 4.