impromptu
n. முன்னேற்பாடின்றி ஆற்றப்படுகிற பேச்சு, உடனடி நகைச்சுவைத்துணுக்கு, முன்முயற்சியின்றி உருவாக்கப்படும் கட்டுரை, உடனடி நடிப்புப்பகுதி, திட்டமற்றதுபோல் அமைக்கப்படும் இசை அமைப்பு, (பெ.) முன்னேற்பாடின்றி ஆற்றப்படுகிற, உடனடிச் செயலான, முன் முயற்சியற்ற, (வினையிடை.) முன்னேற்பாடின்றி, உடனடிச் செயலாக, முன்முயற்சியில்லாமல், தற்கணமாக.
Im*promp"tu, adv. or a. Etym: [F. impromptu, fr. L. in promptu in readiness, at hand; in in + promptus visibility, readiness, from promptus visible, ready. See Prompt.] Defn: Offhand; without previous study; extemporaneous; extempore; as, an impromptu verse. Im*promp"tu, n. 1. Something made or done offhand, at the moment, or without previous study; an extemporaneous composition, address, or remark. 2. (Mus.) Defn: A piece composed or played at first thought; a composition in the style of an extempore piece.