immoderate
a. முனைப்பான, நடுநிலை இகந்த, மட்டுமீறிய, எல்லை கடந்த, கட்டுக்கடங்காத, அளவுமீறிச் செலவுசெய்கிற, ஊதாரிப்த்தனமான.
Im*mod"er*ate, a. Etym: [L. immoderatus; pref. im- not + moderatus moderate. See Moderate.] Defn: Not moderate; exceeding just or usual and suitable bounds; excessive; extravagant; unreasonable; as, immoderate demands; immoderate grief; immoderate laughter. So every scope by the immoderate use Turns to restraint. Shak. Syn. -- Excessive; exorbitant; unreasonable; extravagant; intemperate; inordinate.