hypercatalectic
a. (இலக்.) யாப்பில் கடைசி இரண்டடிகளின் ஈற்றில் ஓர்அசை அல்லது அரையடி மிகுகிற.
Hy`per*cat`a*lec"tic, a. Etym: [L. hypercatalecticus, hypercatalectus, Gr. hypercatalectique. See Hyper-, and Catalectic.] (Pros.) Defn: Having a syllable or two beyond measure; as, a hypercatalectic verse.