husk
n. உமி, வித்துக்களின் புறத்தோடு, புறத்தோல், மீந்தோல், உமிபோன்ற இயல்புடையது, சப்புச்சவறு, மோசமான பொருள், பயனற்ற பொருள், ஒட்டுணியால் கால்நடைகளுக்கு வரும் தொண்டை நோய் வகை, (வி.) உமிபோக்கு, மேல்தோடு அப்புறப்படுத்து.
Husk, n. Etym: [Prob. for hulsk, and from the same root as hull a husk. See Hull a husk.] 1. The external covering or envelope of certain fruits or seeds; glume; hull; rind; in the United States, especially applied to the covering of the ears of maize. 2. The supporting frame of a run of millstones. Husks of the prodigal son (Bot.), the pods of the carob tree. See Carob. Husk, v. t. [imp. & p. p. Husked; p. pr. & vb. n. Husking.] Defn: To strip off the external covering or envelope of; as, to husk Indian corn.