humorist

n. நகைத்திறமுடையோன், நகைச்சுவையுணர்வுடையவர், நகைத்திறப் பேச்சாளர், நகைத்திற எழுத்தாளர், நகைத்திற நடிகர், நகைத்திறமூட்டும் பேச்சு நடையாளர், தனித்திறப் போக்குடையவர், மக்கள் போக்குகளில் ஈடுபட்டு ஆய்பவர்.

---

Hu"mor*ist, n. Etym: [Cf. F. humoriste.] 1. (Med.) Defn: One who attributes diseases of the state of the humors. 2. One who has some peculiarity or eccentricity of character, which he indulges in odd or whimsical ways. He [Roger de Coverley] . . . was a great humorist in all parts of his life. Addison. 3. One who displays humor in speaking or writing; one who has a facetious fancy or genius; a wag; a droll. The reputation of wits and humorists. Addison.

---