howitzer
n. குட்டையான பீரங்கிவகை, முற்றுகையிலும் அகழ்ப்போர்களிலும் செங்குத்தான கோணங்களில் தாக்குவதற்குப் பயன்படும் குட்டையான பருத்த துப்பாக்கி வகை.
How"itz*er, n. Etym: [G. haubitze, formerly hauffnitz, Bohem. haufnice, orig., a sling.] (Mil.) (a) A gun so short that the projectile, which was hollow, could be put in its place by hand; a kind of mortar. [Obs.] (b) A short, light, largebore cannon, usually having a chamber of smaller diameter than the rest of the bore, and intended to throw large projectiles with comparatively small charges.