homoousian
n. இறை மும்மையின் முத்திறங்களும் பொருண்மையில் ஒன்றேயாம் என்னுங் கோட்பாட்டாளர், (பெ.) பொருண்மை ஒன்றேயான.
Ho`mo*ou"si*an, n. Etym: [Gr. (Eccl. Hist.) Defn: One of those, in the 4th century, who accepted the Nicene creed, and maintained that the Son had the same essence or substance with the Father; -- opposed to homoiousian. Ho`mo*ou"si*an, a. Defn: Of or pertaining to the Homoousians, or to the doctrines they held.