hocus-pocus
n. ஏமாற்று, செப்படிவித்தை, பொதுமுறை மந்திர வாய்பாட்டுமாதிரி, (வி.) செப்படி வித்தைசெய், ஏமாற்று.
Ho"cus*po"cus, n. Etym: [Prob. invented by jugglers in imitation of Latin. Cf. Hoax, Hocus .] 1. A term used by jugglers in pretended incantations. 2. A juggler or trickster. Sir T. Herbert. 3. A juggler's trick; a cheat; nonsense. Hudibras. Ho"cus*po"cus, v. t. Defn: To cheat. [Colloq.] L'Estrange.