hierophant
n. பண்டைக்கிரேக்கரிடையே திருநிலை வௌதப்படுத்தும் புரோகிதர், திருநிலைத் தீக்கை செய்பவர், திருநிலைமறை மெய்ம்மைகளை விளக்குபவர், தேசிகர்.
Hi*er"o*phant, n. Etym: [L. hierophanta, hierophantes, Gr. hiérophante.] Defn: The presiding priest who initiated candidates at the Eleusinian mysteries; hence, one who teaches the mysteries and duties of religion. Abp Potter.