hiatus

n. பிளவு, இடைவாய், முறிவு, சிறுகோளாறு, வாதத்தொடர்பில் இடைக்குறை, இருவேறிசைகளுக்குரிய இரண்டு உயிரொலிகளுக்கிடையே ஏற்படும் பிளவு.

---

Hi*a"tus, n.; pl. L. Hiatus, E. Hiatuses. Etym: [L., fr. hiare, hiatum, to gape; akin to E. yawn. See Yawn.] 1. An opening; an aperture; a gap; a chasm; esp., a defect in a manuscript, where some part is lost or effaced; a space where something is wanting; a break. 2. (Gram.) Defn: The concurrence of two vowels in two successive words or syllables. Pope.

---