hecatomb
n. பண்டைக் கிரேக்கரிடையே பெரும் பொதுப்பலியாட்டு, நுறு எருதுகளைப் பலியிடும் பெரும்பலி, படுகொலைத் தொகுதி.
Hec"a*tomb, n. Etym: [L. hecatombe, Gr. hécatombe.] (Antiq.) Defn: A sacrifice of a hundred oxen or cattle at the same time; hence, the sacrifice or slaughter of any large number of victims. Slaughtered hecatombs around them bleed. Addison. More than a human hecatomb. Byron.