Tamil Dictionary 🔍

heathen

n. புறச் சமயத்தினர், கிறித்தவரோ யூதரோ இஸ்லாமியரோ அல்லாத பிற சமயத்தார், மத நம்பிக்கையற்றவர், சமயம் பற்றிய அக்கறையற்றவர், மெய்விளக்கம் பெறாதவர், (பெ.) புறச் சமயத்தைச் சார்ந்த, மெய்விளக்கம் பெறாத, மத நம்பிக்கையற்ற, சமயப் பற்றற்ற.


Hea"then, n.; pl. Heathens or collectively Heathen. Etym: [OE. hethen, AS. h, prop. an adj. fr. h heath, and orig., therefore, one who lives in the country or on the heaths and in the woods (cf. pagan, fr. pagus village); akin to OS. h, adj., D. heiden a heathen, G. heide, OHG. heidan, Icel. hei, adj., Sw. heden, Goth. haipn, n. fem. See Heath, and cf. Hoiden.] 1. An individual of the pagan or unbelieving nations, or those which worship idols and do not acknowledge the true God; a pagan; an idolater. 2. An irreligious person. If it is no more than a moral discourse, he may preach it and they may hear it, and yet both continue unconverted heathens. V. Knox. The heathen, as the term is used in the Scriptures, all people except the Jews; now used of all people except Christians, Jews, and Mohammedans. Ask of me, and I shall give thee the heathen for thine inheritance. Ps. ii. 8. Syn. -- Pagan; gentile. See Pagan. Hea"then, a. 1. Gentile; pagan; as, a heathen author. "The heathen philosopher." "All in gold, like heathen gods." Shak. 2. Barbarous; unenlightened; heathenish. 3. Irreligious; scoffing.


heathen - Similar Words