headland
n. கடலில் புகுந்துள்ள மேட்டுநிலப் பகுதி, நிலக்கூம்பு, வயலின் ஒரு மூலையில் உழுது பயன்படுத்தாது விடப்பட்ட பகுதி.
Head"land, n. 1. A cape; a promontory; a point of land projecting into the sea or other expanse of water. "Sow the headland with wheat." Shak. 2. A ridge or strip of unplowed at the ends of furrows, or near a fence. Tusser.