hasp
n. கொளுவி, கொண்டி, பூட்டு, கொக்கி, நுற்கும் கதிர், நுற்கண்டு, நுற்கழி, நுற்சிட்டம், (வி.) கொளுவி மாட்டிப்பூட்டு.
Hasp, n. Etym: [OE. hasp, hesp, AS. hæpse; akin to G. haspe, häspe, Sw. & Dan. haspe, Icel. hespa.] 1. A clasp, especially a metal strap permanently fast at one end to a staple or pin, while the other passes over a staple, and is fastened by a padlock or a pin; also, a metallic hook for fastening a door. 2. A spindle to wind yarn, thread, or silk on. 3. An instrument for cutting the surface of grass land; a scarifier. Hasp, v. t. [imp. & p. p. Hasped; p. pr. & vb. n. Hasping.] Etym: [AS. hæpsian.] Defn: To shut or fasten with a hasp.