hank
n. வட்டநுற்சுருள், சிட்டம், வட்டநுற்கண்ணி, நுற்கழி, நுன்முடி, பாய்மரக் கயிறுகளைக கொண்டு பாய்மரங்களைக் கட்டுவதற்கான கயிறு-இரும்பு முதலியவற்றாலான வளையம், தடைப்படுத்தும் பிடி, (வி.) கண்ணிபோட்டுப்பிடி, கட்டுப்படு, சிக்குறு.
Hank, n. Etym: [Cf. Dan. hank handle, Sw. hank a band or tie, Icel. hanki hasp, clasp, hönk, hangr, hank, coil, skein, G. henkel, henk, handle; ar prob. akin to E. hang. See Hang.] 1. A parcel consisting of two or more skeins of yarn or thread tied together. 2. A rope or withe for fastening a gate. [Prov. Eng.] 3. Hold; influence. When the devil hath got such a hank over him. Bp. Sanderson. 4. (Naut.) Defn: A ring or eye of rope, wood, or iron, attached to the edge of a sail and running on a stay. Hank, v. t. 1. Etym: [OE. hanken.] Defn: To fasten with a rope, as a gate. [Prov. Eng.] Wright. 2. To form into hanks.