grub
n. பூச்சிகளின் முட்டைப்புழு, அறிவிலா ஊழியவேலை செய்பவர், இலக்கிய வகையில் சிறு கூலிக்கு மட்டுமிஞ்சிய உழைப்புச் செய்பவர், ஒழுங்கற்றவர், தூய்மையற்றவர், குறுகிய நோக்கமும், தற்பெருமையுமுடையவர், மட்டைப்பந்தாட்டத்தில் தரையோடு சேர்ந்தாற்போல் வீசப்படும் பந்து, உணவு, உண்டி, (வினை) தோண்டு, மேலீடாகக் கிளறு, நிலத்தினின்று வேர் முதலிய வற்றைப் பறித்தெறி, தோண்டி யெடு, கிளறித் தேடு, ஓயாது உழை, துன்பப்பட்டு வேலைசெய், உணவளி, உணவு ஏற்பாடு செய்.
Grub, v. i. [imp. & p. p. Grubbed, p. pr. & vb. n. Grubbing (.] Etym: [OE. grubbin., cf. E. grab, grope.] 1. To dig in or under the ground, generally for an object that is difficult to reach or extricate; to be occupied in digging. 2. To drudge; to do menial work. Richardson. Grub, v. t. 1. To dig; to dig up by the roots; to root out by digging; -- followed by up; as, to grub up trees, rushes, or sedge. They do not attempt to grub up the root of sin. Hare. 2. To supply with food. [Slang] Dickens. Grub, n. 1. (Zoöl.) Defn: The larva of an insect, especially of a beetle; -- called also grubworm. See Illust. of Goldsmith beetle, under Goldsmith. Yet your butterfly was a grub. Shak. 2. A short, thick man; a dwarf. [Obs.] Carew. 3. Victuals; food. [Slang] Halliwell. Grub ax or axe, a kind of mattock used in grubbing up roots, etc. -- Grub breaker. Same as Grub hook (below). -- Grub hoe, a heavy hoe for grubbing. -- Grub hook, a plowlike implement for uprooting stumps, breaking roots, etc. -- Grub saw, a handsaw used for sawing marble. -- Grub Street, a street in London (now called Milton Street), described by Dr. Johnson as "much inhabited by writers of small histories, dictionaries, and temporary poems, whence any mean production is called grubstreet." As an adjective, suitable to, or resembling the production of, Grub Street. I 'd sooner ballads write, and grubstreet lays. Gap.