griff
-1 n. ஆங்கிலோ இந்திய வழக்கில் புதிதாக வந்திற்ங்கிய ஐரோப்பியர், அனுபவமற்றவர், பந்தயத்தில் மாட்டப்படாத புது மட்டக் குதிரை, சிறு பெண்ணின் காவலர், துணைக் காவற்பெண்டு.
Griff, n. Etym: [Cf. Gripe.] 1. Grasp; reach. [Obs.] A vein of gold ore within one spade's griff. Holland. 2. Etym: [Cf. F. griffe, G. griff, prop., a grasping.] (Weaving) Defn: An arrangement of parallel bars for lifting the hooked wires which raise the warp threads in a loom for weaving figured goods. Knight.