greek

n. கிரீஸ் நாட்டவர், கிரேக்க இனத்தவர், கிரேக்க குடியேற்றப் பகுதிக்குரியவர், கிரேக்க மரபீடுடைய யூதர், கிரேக்கத் திருக்கோயில் உறுப்பினர், கிரேக்கமொழி, விளங்காமொழி, விளங்காச்செயதி, சூழ்ச்சித்திறமையுள்ளவர், எத்தர் மோசடி செய்பவர், களிமப்ன், கோமாளி, (பெ.) கிரீஸ்நாடு சார்ந்த, கிரேக்க இனத்துக்குரிய, கிரேக்க மக்களுக்குரிய, கிரேக்க மொழியைச் சேர்ந்த.

---

Greek, a. Etym: [AS. grec, L. Graecus, Gr. : cf. F. grec. Cf. Grecian.] Defn: Of or pertaining to Greece or the Greeks; Grecian. Greek calends. See under Calends. -- Greek Church (Eccl. Hist.), the Eastern Church; that part of Christendom which separated from the Roman or Western Church in the ninth century. It comprises the great bulk of the Christian population of Russia (of which this is the established church), Greece, Moldavia, and Wallachia. The Greek Church is governed by patriarchs and is called also the Byzantine Church. -- Greek cross. See Illust. (10) Of Cross. -- Greek Empire. See Byzantine Empire. -- Greek fire, a combustible composition which burns under water, the constituents of which are supposed to be asphalt, with niter and sulphur. Ure. -- Greek rose, the flower campion. Greek, n. 1. A native, or one of the people, of Greece; a Grecian; also, the language of Greece. 2. A swindler; a knave; a cheat. [Slang] Without a confederate the . . . game of baccarat does not . . . offer many chances for the Greek. Sat. Rev. 3. Something unintelligible; as, it was all Greek to me. [Colloq.]

---