gonfalonier
n. நீண்ட குறுக்குச்சட்டக் கொடிபிறப்பவர், இத்தாலியக் குடியரசுகளில் முதன்மைக் குற்ற இயல்நடுவர்.
Gon`fa*lon*ier", n. Etym: [F. gonfalonier: cf. It. gonfaloniere.] Defn: He who bears the gonfalon; a standard bearer; as: (a) An officer at Rome who bears the standard of the Church. (b) The chief magistrate of any one of several republics in mediæveal Italy. (c) A Turkish general, and standard keeper.