gob
n. உமிழ்ந்த எச்சில், வாய், பசைப்பொருள் கூறு, நிலக்கரிச் சுரங்கத்தில் கரிபறித்த குழி, கரி பறித்த குழியில் சேரும் கழிவுப் பொருள், (வினை) துப்பு.
Gob, n. Etym: [Cf. Goaf.] (Mining) Defn: Same as Goaf. Gob, n. Etym: [OF. gob morsel; cf. F. gobe, gobbe, a poisoned morsel, poison ball, gobet a piece swallowed, gober to swallow greedily and without tasting; cf. Gael. & Ir. gob mouth, snout, W. gwp a bird's head and neck. Cf. Gobble, Job, n.] 1. A little mass or collection; a small quantity; a mouthful. [Low] L'Estrange. 2. The mouth. [Prov. Eng.or Low] Wright.