gladiator
n. பண்டைய ரோமாபுரிக் காட்சியரங்குகளில் வாட்போர் வீரன், காட்சிச் சண்டைவீரன், மல்லன், அரசியல் முதலிய துறைகளில் சொற்போர் வல்லுநர்.
Glad"i*a`tor, n. Etym: [L., fr. gladius sword. See Glaive.] 1. Originally, a swordplayer; hence, one who fought with weapons in public, either on the occasion of a funeral ceremony, or in the arena, for public amusement. 2. One who engages in any fierce combat or controversy.