ghost

n. ஆவி, கடவுளின் தூய ஆவி, ஆன்மா, பேய், பேய் உரு, பேய்த்தோற்றம், நிழலுருவம், பொய்த்தோற்றம், உருவௌதக்காட்சி, நலிந்து மெலிந்தவர், எலும்புக்கூடு, உள்ளீடற்ற பொருள், சாரமற்ற பொருள், வெற்றுரு வரை, நிழற்பண்பு, சாயல், உருவரைத் தடம், கூலிக் கலைஞர், தொலை நோக்கிக் கண்ணாடி வில்லையின் கோளாறு காரணமாகத் தோறறும் ஔதப்பட்டை அல்லது இரட்டித்த அடையாள அலையுடன் பின் அலை கலப்பதால் ஏற்படும் இரட்டைத் தோற்றக் குளறுபடி.

Synonyms

Antonyms

Ghost, n. Etym: [OE. gast, gost, soul, spirit, AS. gast breath, spirit, soul; akin to OS. g spirit, soul, D. geest, G. geist, and prob. to E. gaze, ghastly.] 1. The spirit; the soul of man. [Obs.] Then gives her grieved ghost thus to lament. Spenser. 2. The disembodied soul; the soul or spirit of a deceased person; a spirit appearing after death; an apparition; a specter. The mighty ghosts of our great Harrys rose. Shak. I thought that I had died in sleep, And was a blessed ghost. Coleridge. 3. Any faint shadowy semblance; an unsubstantial image; a phantom; a glimmering; as, not a ghost of a chance; the ghost of an idea. Each separate dying ember wrought its ghost upon the floor. Poe. 4. A false image formed in a telescope by reflection from the surfaces of one or more lenses. Ghost moth (Zoöl.), a large European moth (Hepialus humuli); so called from the white color of the male, and the peculiar hovering flight; -- called also great swift. -- Holy Ghost, the Holy Spirit; the Paraclete; the Comforter; (Theol.) the third person in the Trinity. -- To give up or yield up the ghost, to die; to expire. And he gave up the ghost full softly. Chaucer. Jacob . . . yielded up the ghost, and was gathered unto his people. Gen. xlix. 33. Ghost, v. i. Defn: To die; to expire. [Obs.] Sir P. Sidney. Ghost, v. t. Defn: To appear to or haunt in the form of an apparition. [Obs.] Shak.