gentleman

n. நற்குடியாளர், படைக்கல உரிமை பெற்றவர், அரசர் முதன்மக்கள் பரிவார உயர்குடியினர், வணிகர் உழவர் உழைப்பாளி ஆகியோரல்லாதவர், ஓய்வு வளம்பெற்ற செல்வர், நாகரிகக் குடிப்பயிற்சிப் பண்பாளர், நாகரிக மரபிணர், நாகரிகர், பொறுப்புணர்ச்சியுடைவர், நன்மகன், பண்பாளர், நயமுடையவர், பெருந்தன்மையர், உணர்ச்சி நயமுடையவர், நாகரிகமாக விளித்தற்குரியவர், நயநாகரிகமாகக் குறித்தற்குரிய ஆடவர்.

---

Gen"tle*man, n.; pl. Gentlemen. Etym: [OE. gentilman nobleman; gentil noble + man man; cf. F. gentilhomme.] 1. A man well born; one of good family; one above the condition of a yeoman. 2. One of gentle or refined manners; a well-bred man. 3. (Her.) Defn: One who bears arms, but has no title. 4. The servant of a man of rank. The count's gentleman, one Cesario. Shak. 5. A man, irrespective of condition; -- used esp. in the plural (= citizens; people), in addressing men in popular assemblies, etc. Note: In Great Britain, the term gentleman is applied in a limited sense to those having coats of arms, but who are without a title, and, in this sense, gentlemen hold a middle rank between the nobility and yeomanry. In a more extended sense, it includes every man above the rank of yeoman, comprehending the nobility. In the United States, the term is applied to men of education and good breeding of every occupation. Gentleman commoner, one of the highest class of commoners at the University of Oxford. -- Gentleman usher, one who ushers visitors into the presence of a sovereign, etc. -- Gentleman usher of the black rod, an usher belonging to the Order of the Garter, whose chief duty is to serve as official messenger of the House of Lords. -- Gentlemen-at-arms, a band of forty gentlemen who attend the sovereign on state occasions; formerly called gentlemen pensioners. [Eng.]

---